َیونیکس چندین نوع فایل را پشتیبانی میکند..«فایل های معمولی» به فایلهایی گفته میشود که حاوی برنامه های متن، دودویی یا هرنوع اطلاعاتی باشند.
نوع دیگر فایلها «فایل های دستگاه» میباشند.سیستم عامل یونیکس برای هر دستگاه دارای یک فایل است، مانند ترمینال یا چاپگری که به سیستم متصل می باشد. با این وجود، لزومی به برخورد مستقیم با تمامی این فایلها ندارید. نوع دیگر فایل، دایرکتوی (Directory) است.یک دایرکتوری حاوی اشاره گرهایی است که ارتباط با سایر فایلها و دایرکتوری ها را فراهم می آورد.
ساختار دایرکتوری یونیکس :
سیستم عامل یونیکس از یک ساختار سلسله مراتبی دایرکتوری ها( شبیه درخت) برای ذخیره فایلها استفاده می کند. دایرکتوری اولیه را «دایرکتوری ریشه» گویند که در بالای همه دایرکتوری ها قرار دارد.
دایرکتوری ریشه(root) در بالا قرار دارد و درون آن، دایرکتوریهای فرعی وجود دارد که یونیکس به آنها نیاز دارد. برای مثال دایرکتوری bin حاوی برنامه های کاربردی است.
دایرکتوری dev حاوی فایلهای دستگاه هاست که یونیکس آنها را بکار میبرد مانند چاپگر و ترمینال. دایرکتوری usr حاوی یک شاخه برای هر کاربر شناخته شده سیستم است. البته ممکن است سیستم های یونیکس دیگر شامل شاخه های دیگری باشد که شما با آنها سروکار نخواهید داشت.
دایرکتوری منشاء (ریشه)، آن دایرکتوری است که بالای دایرکتوری دیگر قرار میگیرد. یک دایرکتوری ممکن است حاوی چندین دایرکتوری دیگر باشد، به این دایرکتوریها، دایرکتوری بچه(child) گویند. البته بهترین نام برای این نوع دایرکتوری ها، sub directory (دایرکتوری فرعی) است. با این وجود، بهتر است تمام آنها را دایرکتوری بنامیم.
سلام.حالتون خوبه؟ممنون از مطالبتون.خیلی به دردم خورد.من دانشجوی نرم افزارم از این موضوعات در مورد لینوکس که نوشتین خیلی استفاده کردم.ما یه استاد برای همین درس داریم خیلی دقیقه هر جلسه یه تمرین میده واسه تحقیق.خدا کنه بتونم جوابشونو از همین جا پیدا کنم.