شیوه های دسترسی به پارتیشن های Ntfs

پارتیشن های Ntfs مدت ها برای کاربران لینوکس کابوس بود. چرا که با اندکی شانس می توانستند دسترسی فقط خواندنی را به داده های ان پارتیشن داشته باشند.برای تبادل فایل بین ویندوز و لینوکس، باید از Fat32 استفاده میشد که آن هم یعنی مشکلات و محدودیت های خاص خودش.
اما با گذشت زمان، این موضوع هم حل شد و امروزه به راحتی خواندن میتوانید در پارتیشن های NTFS بنویسید. اما این که این موضوع چگونه پارتیشن های Ntfs مدت ها برای کاربران لینوکس کابوس بود. چرا که با اندکی شانس می توانستند دسترسی فقط خواندنی را به داده های ان پارتیشن داشته باشند.برای تبادل فایل بین ویندوز و لینوکس، باید از Fat32 استفاده میشد که آن هم یعنی مشکلات و محدودیت های خاص خودش.
اما با گذشت زمان، این موضوع هم حل شد و امروزه به راحتی خواندن میتوانید در پارتیشن های NTFS بنویسید. اما این که این موضوع چگونه و کمک چه برنامه هایی امکان پذیر شد، موضوع بحث این مقاله است.

کرنل-ماژول
ماژول NTFS-Kernel-Module به شما امکان دسترسی (خواندن) به پارتیشن NTFS را میدهد. از کرنل 2.6.16 امکان کوچک یا بزرگ کردن فایل ها را هم داراست. اما برای امکان نوشتن که بشما اجازه دهد فایل جدیدی اضافه و یا حذف کنید، باید حداقل تا تابستان 2007 صبر کنیم. اما نیازی نیست تا آن زمان صبر کنیم.

Ntfsmount
زمانیکه کرنل-ماژول در Kernelspace فعال میشه، Ntfsmount در Userspace درحال عمل(Fuse)، استفاده میشه. این بخشی از Ntfsprog میباشد: به این ترتیبه که توسط Ntfsresize یک پارتیشن را بزرگ یا کوچک و یا توسط Mkntfs یک پارتیشن ایجاد میکنیم.
Ntfsmount همچنین اجازه ایجاد Hardlink و یا تغییر اندازه فایل ها را میدهد. البته این موصوع همیشه صادق نیست و گاهی نیز به تمیزی انجام نمیشه که در این حالت سیستم ایراد را به موقع شناسایی میکنه، قبل از اینکه به فایل سیستم صدمه بزنه.

Ntfs-3g
یکی از پروژه های مبتنی بر Ntfsmount بوده که از فوریه 2007 نسخه 1.0 آن بصورت پایدار(stable)قابل دسترسی است. از انجاییکه زمان زیادی استفاده کنندگان این برنامه ایراد قابل توجهی را گزارش نکردند، این پروژه بعنوان پایدار معرفی شد. Ntfs-3g هم از Fuse برای ذخیره سازی و مدیریت داده ها ایتغاده میکنه.شما با این برنامه امکان ایجاد داده های جدید، بزرگ ، کوچک یا حذف کردن داده های موجود را دارید.


Captive
Captive نیز امکان نوشتن بروی پارتیشن های Ntfs را بشما میدهد. این ابزار از درایور اصلی ویندوز برای این کار استفاده میکنه.ایراد: این برنامه برای نوشتن موفقیت آمیز داده ها، زمان زیادی نیاز دارد و همچنین یان کراتخفیل[1] از توسعه دهندگان Captive، دیگر فعال نیست.

Ubuntu و Ntfs-3g
اوبونتو Ntsf-Kernel-Modul را به همراه خود داره و از Ntfs بدون امکان نوشتن پشتیبانی میکنه. در نسخه Edgy اوبونتو از این ابزار برای نوشتن روی پارتیشن Ntfs استفاده میشه. برای این کار نیاز به بسته های ntfs-3g,libntfs-3g0 و libfuse2 دارید. برای این کار ابتدا یک پوشه ایجاد می کنیم.


Sudo mkdir /mnt/windows


سپس، پارتیشن مورد نظر را به آن مانت میکنیم.


Sudo mount -t ntfs-3g /dev/hda1 /mnt/windows -o uid=1000,umask=0027


که در این مثال، پارتیشن مورد نظر hda1 بوده. با گزینه t ntfs-3g در واقع به اوبونتو میگویید از چه ماژولی برای مانت استفاده کنه.باقی گزینه ها را میتوانید با o ادامه میدهیم.
توسط گزینه umask می توانید اجازه دسترسی خواندن و نوشتن را تنظیم کنید. 0027 اینجا به این معنی است که کاربرامکان خواندن، نوشتن و اجرای داده های خودش را دارد. کاربرانی که در گروه این کاربر هستند امکان خواندن و اجرا و باقی کاربران هیچ دسترسی به داده ها ندارند.
اگر می خواهید همه کاربران امکان خواندن، نوشتن و اجرا داشته باشند، باید umask را برابر 0000 قراردهید.
تنظیمات بالا پارتیشن NTFS را مانت میکند و به کاربر با UID 1000 امکان خواندن، نوشتن و اجرا را میدهد.
برای اینکه هربار که کامپیوتر را روشن کردید، مجبور نباشید پارتیشن را به صورت دستی مانت کنید، باید خط زیر را به فایل /etc/fstab اضافه کنید.

/
dev/hda1 /mnt/windows -t ntfs-3g locale=de_DE.utf8,uid=1000,umask=0027 0 0


اوبونتو و Ntfsmount
و اما گزینه آلترناتیو ما استفاده از Ntsfmount هست. برای اینکار باید بسته های ntfsprogs و ntfstools را ابتدا نصب کنید.(در بعضی از نسخه ها همچنین به بسته libfuse2 نیاز دارید).
سپس با فرمان زیر پاربیشن مورد نظر را مانت کنید.


Sudo ntsfmount /dev/hda1 /mnt/windows locale=de_DE.utf8,uid=1000,umask=0027


برای اضافه کردن این گزینه به fstab کافیست خط زیر را اضافه کنید.

/
dev/hda1 /mnt/windows ntfsmount-fuse umask=0027,uid=1000,locale=de_DE.utf8 0 0


اما قبل از هر کاری، ابتدا باگ موجود را رفع کنید. با فرمان زیر…


sudo rm /sbin/mount.ntfs-fuse && sudo ln -s /usr/bin/ntfsmount /sbin/mount.ntfs-fuse


این باگ را رفع میکنید.

دسترسی در اپن زوزه (Open SuSE)

در زوزه 10.2 هم Ntfs-Kernel-Module قرار داده شده.اما تفاوت آن با اوبونتو. شما میتوانید بنویسید اما نمی توانید داده یا فایل جدیدی اضافه کنید. به قولی: میتوانید داده ها را کوچک یا بزرگ کنید.

اوپن زوزه و Ntfsprogs
در کنار Ntfs-Kernel-Module اپن زوزه همچنین Ntfsmount را با خود به همراه داره.برای استفاده کافیست توسط Yast بسته ntfsprogs-fuse را نصب کنید. حال توسط کاربر ریشه بزنید:


mkdir /mnt/windows


حال باید ماژول را فراخوانی [2] کنید.


Modprobe fuse


سپس با دستور زیر آنرا مانت کنید.


Ntfsmount /dev/hda1 /mnt/windows -o umask=0027,uid=1000


یا با فرمان زیر آنرا به fstab اضافه کنید.

/
dev/hda1 /mnt/windows nfts-fuse umask=0027,uid=1000 0 0


همچنین توسط root فرمان modprobe fuse را به فایل زیر اضافه کنید.

/
etc/rc.d/boot.localfs


اپن زوزه و Ntfs-3g
و اما آخرین گزینه برای زوزه…. با اضافه کردن آدرس زیر به عنوان Repository به اپن زوزه


Server Name: ftp.gwdg.de
Folder on the Server: pub/linux/misc/suse-jengelh/SUSE-10.2


بسته های fuse و ntfs-3g را نصب کنید. سپس با کاربر ریشه (root) فرمان زیر را اجرا کنید.


mount -t ntfs-3g /dev/hda1 /mnt/windows -o uid=1000,umask=0027


و یا میتوانید آنرا به فایل fstab اضافه کنید.

کلام آخر: Ntfsmount یا Ntfs-3g
و اما در آخر این سوال می ماند که کدام یکی برای استفاده یهتر است. Ntfs-3g یا Ntfsmount.
در آزمایش کوچکی که ما انجام دادیم هر دو شیوه 105 ثانیه برای نیاز داشتند تا یک فایل به بزرگی 2.5 گیگابایت را از اوبونتو با فایل سیستم Ext3 به پارتیشن ویندوز ویستا با فایل سیستم Ntfs کپی کنند. در آخر تفاوت آنچنانی بین این دو وجود نداره و برای کاربری روزانه گزینه مناسبی هستند.